Μπλε της Βρωμοθυμόλης
Το μπλε της βρωμοθυμόλης είναι δείκτης που χρησιμοποιείται στα χημικά εργαστήρια για ασθενή οξέα και βάσεις. Επίσης χρησιμοποιείται ως δείκτης φωτοσύνθεσης, καθώς παρουσία CO2 έχει κίτρινο χρώμα.
Αν το μπλε της βρωμοθυμόλης προστεθεί σε διάλυμα με pH <6 (όξινο διάλυμα), αυτό αποκτά κίτρινο χρώμα, β) σε ουδέτερο διάλυμα, αυτό αποκτά πράσινο χρώμα, γ) σε διάλυμα με pH >7,6 (γενικά σε βασικά διαλύματα) αποκτά μπλε χρώμα. Συνεπώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως γενικός δείκτης.
Φυσικοχημικές Ιδιότητες
| Ιδιότητες | |
|---|---|
|
Μοριακός Τύπος
|
C27H28Br2O5S |
| Μοριακή μάζα | 624.38 g·mol−1 |
| Πυκνότητα | 1.25 g/cm3 |
| Σημείο τήξης | 202 °C (396 °F; 475 K) |
|
Διαλυτότητα στο νερό
|
Sparingly soluble in water |
| Οξύτητα (pKa) | 7.0 |
Χημική δομή
Ασφάλεια και αποθήκευση
Προκαλεί ερεθισμό στα μάτια και στο δέρμα
Αναλυτική περιγραφή
Το μπλε βρωμοθυμόλης δρα ως ασθενές οξύ σε ένα διάλυμα. Μπορεί έτσι να είναι σε πρωτονιωμένη ή αποπρωτονιωμένη μορφή, εμφανίζοντας κίτρινο ή μπλε, αντίστοιχα. Είναι φωτεινό γαλαζοπράσινο από μόνο του και πράσινο-μπλε σε ουδέτερη λύση. Η αποπρωτονίωση της ουδέτερης μορφής καταλήγει σε μία εξαιρετικά συζευγμένη δομή, που αντιπροσωπεύει τη διαφορά στο χρώμα. Ένα ενδιάμεσο του μηχανισμού αποπρωτονίωσης είναι υπεύθυνο για το πρασινωπό χρώμα σε ουδέτερο διάλυμα.
Η πρωτονιωμένη μορφή κυανού βρωμοθυμόλης έχει την απορροφή της κορυφής στα 427 nm, μεταδίδοντας έτσι το κίτρινο φως σε όξινα διαλύματα και η αποπρωτονιωμένη μορφή έχει την κορυφή της απορρόφησης στα 602 nm, μεταδίδοντας έτσι το μπλε φως σε πιο βασικά διαλύματα. Το εξαιρετικά όξινο μπλε βρωμοθυμόλης είναι ματζέντα σε χρώμα.
Ο γενικός σκελετός άνθρακα του μπλε βρωμοθυμόλης είναι κοινός σε πολλούς δείκτες, συμπεριλαμβανομένων του ερυθρού χλωροφαινόλης, του μπλε θυμόλης και του πράσινου βρωμοκρεσόλης.
Η παρουσία μίας μέτριας ομάδας απομάκρυνσης ηλεκτρονίων (άτομο βρωμίου) και δύο μέτρια ομάδων δωρεάς (αλκυλο υποκαταστάτες) είναι υπεύθυνες για τη δραστική ένδειξη της ένδειξης βρωμοθυμόλης κυμαίνεται από ρΗ 6,0 έως 7,6. Ενώ η σύζευξη είναι υπεύθυνη για το μήκος και τη φύση της περιοχής αλλαγής χρώματος, αυτές οι ομάδες υποκαταστατών είναι τελικά υπεύθυνες για το ενεργό εύρος του δείκτη.