Νάτριο 100g

Νάτριο 100g

Νάτριο 100g

Το νάτριο είναι το χημικό στοιχείο με σύμβολο Na (από τη λατινική λέξη natrium, ενώ στα αγγλικά είναι sodium) και ατομικό αριθμό 11. Το χημικά καθαρό νάτριο, στις κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος, δηλαδή σε θερμοκρασία 25°C και υπό πίεση 1 atm, είναι μαλακό, αργυρόλευκο και πολύ δραστικό στερεό μέταλλο. Είναι μέλος των αλκαλιμετάλλων. Το μοναδικό σταθερό του ισότοπο είναι το ²³Na. Στη φύση ποτέ δεν έχει βρεθεί ως ελεύθερο (στοιχειακό) μέταλλο, οπότε όταν χρειάζεται στη στοιχειακή του μορφή, πρέπει να παραχθεί από τις χημικές ενώσεις του.

Φυσικοχημικές ιδιότητες

Σημείο τήξης: 97,72°C

Σημείο βρασμού: 883°C

Πυκνότητα: 0,968 g·cm⁻³

Ηλεκτραρνητικότητα: 0,93

Ασφάλεια και αποθήκευση

Εύφλεκτο      Διαβρωτικό

Διατηρείται σε θερμοκρασία δωματίου

Μόλις ανοιχτεί διατηρείται σε αδρανή ατμόσφαιρα ή εμβαπτίζεται σε εξάνιο ή πετρελαικό αιθέρα ή παραφινέλαιο

Αναλυτική περιγραφή για Νάτριο

Για πρώτη φορά απομονώθηκε από τον Χάμφρυ Ντέιβυ (Sir Humphry Davy) το 1807, που το παρήγαγε με ηλεκτρόλυση τήγματος υδροξειδίου του νατρίου (NaOH). Το νάτριο είναι το 6^ο πιο άφθονο χημικό στοιχείο στη λιθόσφαιρα της Γης, και μετέχει σε πολλά ορυκτά, όπως οι άστριοι, ο σοδαλίτης και ο αλίτης. Πολλά άλατα του νατρίου είναι εξαιρετικά διαλυτά στο νερό, και το νάτριό τους διαβρώνεται από τη δράση του νερού, ώστε μαζί με το χλώριο, δηλαδή ως χλωριούχο νάτριο (NaCl), να είναι τα πιο συνηθισμένα διαλυμένα στοιχεία (κατά βάρος) στους ωκεανούς της Γης.

Πολλές χημικές ενώσεις του νατρίου είναι χρήσιμες, όπως το υδροξείδιο του νατρίου για σαπωνοποίηση, το χλωριούχο νάτριο ως αποπαγωτικό μέσο και ως θρεπτικό υλικό.

Το νάτριο είναι ένα ζωτικής σημασίας στοιχείο για όλα τα ζώα και για κάποια φυτά της Γης. Πιο συγκεκριμένα, τα ιόντα νατρίου αποτελούν το κυριότερο είδος κατιόντων για το εξωκυτταρικό υγρό, καθώς και το κυριότερο είδος των κατιόντων που συνεισφέρουν στην (ισορροπία) της ωσμωτικής πίεσης, αλλά και σημαντικό ποσοστό του όγκου του εξωκυτταρικού υγρού. Στην περίπτωση σημαντικής απώλειας ύδατος από το εξωκυτταρικό υγρό συνεπάγεται σημαντική αύξηση της συγκέντρωσης των κατιόντων νατρίου σε αυτό (το εξωκυτταρικό υγρό), πάθηση που (από μια συγκέντρωση και πάνω) ονομάζεται υπερνατραιμία. Στην περίπτωση ισοτονικής ταυτόχρονης απώλειας ύδατος και νατρίου από το εξωκυτταρικό υγρό συνεπάγεται μείωση του όγκου του, πάθηση που (από ένα όριο και πάνω) ονομάζεται υπογκαιμία.

Στα ζώα, τα ιόντα νατρίου χρησιμοποιούνται ενάντια στα ιόντα καλίου για τις αντλίες νατρίου-καλίου στις κυτταρικές μεμβράνες, επιτρέποντας τη μεταβίβαση σε νευρικές ωθήσεις, όταν το φορτίο διαχέεται. Η επακόλουθη ανάγκη των ζώων για νάτριο το ταξινομεί ως ένα διαιτητικό ανόργανο μακρομέταλλο.