Υδροξείδιο του Βαρίου, 250gr

Υδροξείδιο του Βαρίου 250gr

Το υδροξείδιο του βαρίου είναι μια χημική ένωση με τον χημικό τύπο Ba(OH)₂ και σε ένυδρες μορφές Ba(OH)₂(H₂O)x.

Φυσικοχημικές Ιδιότητες

Μοριακός Τύπος: Ba(OH)_2(H2O)8

Σημείο Ζέσης: 780 °C (1,440 °F; 1,050 K)

Σημείο Τήξης: 78 °C (172 °F; 351 K) (octahydrate)
300 °C (monohydrate)
407 °C (anhydrous)

Πυκνότητα: 3.743 g/cm³ (monohydrate)
2.18 g/cm³ (octahydrate, 16 °C)

Εμφάνιση: Λευκό στερεό

Διαλυτότητα: 1.67 g/100 mL (0 °C)
3.89 g/100 mL (20 °C)
4.68 g/100 mL (25 °C)
5.59 g/100 mL (30 °C)
8.22 g/100 mL (40 °C)
11.7 g/100 mL (50 °C)
20.94 g/100 mL (60 °C)
101.4 g/100 mL (100 °C)

Χημικός Τύπος

Ασφάλεια και Αποθήκευση

Διαβρωτικό    Τοξικό    Προκαλεί ερεθισμό

Διατηρείται σε θερμοκρασία δωματίου.

Αναλυτική περιγραφή

Το υδροξείδιο του βαρίου μπορεί να παρασκευαστεί διαλύοντας το οξείδιο του βαρίου (BaO) στο νερό:

BaO + 9 H₂O ? Ba(OH)₂·8H₂O

Κρυσταλλώνεται ως οκταένυδρο, που μετατρέπεται σε μονοένυδρο με θέρμανση στον αέρα. Στους 100 °C στο κενό, το μονοένυδρο δίνει υδροξείδιο του βαρίου δίνει BaO.Το μονοένυδρο ακολουθεί μια στρωματική δομή (δείτε την παραπάνω εικόνα). Τα κέντρα του Ba²⁺ ακολουθούν μια τετραγωνική αντιπρισματική γεωμετρία. Κάθε κέντρο Ba²⁺ συνδέεται με δύο προσδέτες νερού και έξι προσδέτες υδροξειδίου, που γεφυρώνονται αντίστοιχα με διπλό και τριπλό δεσμό με τις γειτονικές θέσεις κέντρων του Ba²⁺.Στο οκταένυδρο, τα μεμονωμένα κέντρα του Ba²⁺ έχουν πάλι οκτώ υποκαταστάτες, αλλά δεν μοιράζονται τους προσδέτες.

Χρήσεις

Βιομηχανικά, το υδροξείδιο του βαρίου χρησιμοποιείται ως πρόδρομη ένωση για άλλες ενώσεις του βαρίου. Η μονοένυδρη ένωση χρησιμοποιείται για να αφυδατώσει και να αφαιρέσει θειικά από διάφορα προϊόντα. Αυτή η εφαρμογή εκμεταλλεύεται την πολύ χαμηλή διαλυτότητα του θειικού βαρίου. Αυτή η βιομηχανική εφαρμογή έχει επίσης και εργαστηριακές χρήσεις.

Εργαστηριακές χρήσεις

Το υδροξείδιο του βαρίου χρησιμοποιείται στην αναλυτική χημεία για την τιτλοδότηση των ασθενών οξέων, ιδιαίτερα των οργανικών οξέων. Το καθαρό υδατικό του διάλυμα εγγυάται ότι είναι ελεύθερο από ανθρακικά, αντίθετα με τα διαλύματα του υδροξειδίου του νατρίου και του υδροξειδίου του καλίου, επειδή το ανθρακικό βάριο είναι αδιάλυτο στο νερό. Αυτό επιτρέπει τη χρήση δεικτών όπως η φαινολοφθαλεΐνη ή η θυμολοφθαλεΐνη (με αλλαγές αλκαλικού χρώματος) χωρίς τον κίνδυνο σφαλμάτων τιτλοδότησης λόγω της παρουσίας ανθρακικών ιόντων, που είναι πολύ λιγότερο βασικά.

Το υδροξείδιο του βαρίου χρησιμοποιείται κάποιες φορές στην οργανική σύνθεση ως ισχυρή βάση, π.χ. στην υδρόλυση των εστέρων και των νιτριλίων.