Γλυκερόλη 99.5% 1Lt

Γλυκερόλη 99.5% 1Lt

Γλυκερόλη 99.5% 1Lt

Η γλυκερόλη (επίσης ονομάζεται γλυκερίνη) είναι μια απλή ένωση πολυόλης. Είναι ένα άχρωμο, άοσμο, παχύρρευστο υγρό που έχει γλυκιά γεύση και μη τοξικό. Ο σκελετός της γλυκερόλης βρίσκεται σε εκείνα τα λιπίδια γνωστά ως γλυκερίδια. Λόγω του ότι έχει αντιμικροβιακές και αντιιικές ιδιότητες χρησιμοποιείται ευρέως σε εγκεκριμένες από την FDA θεραπείες πληγών και εγκαυμάτων. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως αποτελεσματικός δείκτης για τη μέτρηση της ηπατικής νόσου. Χρησιμοποιείται επίσης ευρέως ως γλυκαντικό στη βιομηχανία τροφίμων και ως υγραντικό σε φαρμακευτικά σκευάσματα. Λόγω της παρουσίας τριών υδροξυλομάδων, η γλυκερόλη είναι αναμίξιμη με νερό και είναι υγροσκοπική.

Χρησιμοποιείται επίσης στην παρασκευή αντισηπτικού.

Φυσικοχημικές Ιδιότητες

Μοριακός τύπος: C₃H₈O₃

Σχετική μοριακή μάζα: 92.094 g·mol⁻¹

Πυκνότητα: 1.261 g/cm³

Σημείο τήξεως: 17.8 °C

Σημείο ζέσεως: 290 °C

Διαλυτότητα στο νερό: Αδιάλυτη

Χημικός Τύπος για γλυκερόλη

Ασφάλεια και Αποθήκευση

Διατηρείται σε θερμοκρασία δωματίου

Αναλυτική περιγραφή για γλυκερίνη

Η γλυκερίνη ανακαλύφθηκε από τον Σέελε (Scheele), το 1779. Πρόκειται για ουσία ημίρρευστη σε κανονική θερμοκρασία με σημείο τήξης τους 17 °C, και σημείο ζέσεως τους 290 °C όπου και παρατηρείται ταυτόχρονη αποσύνθεση. Χαμηλότερα των 17 °C βρίσκεται σε κατάσταση ιξώδους μορφής (πυκνόρρευστο) με ειδικό βάρος περίπου 1,265. Είναι μια τρισθενής αλκοόλη (τριόλη) η οποία, υπό την επίδραση ήπιων οξειδωτικών μέσων, μετατρέπεται σε γλυκερόζη, ενώ υπό την επίδραση ισχυρών οξειδωτικών μετατρέπεται σε γλυκερινικό οξύ. Θερμαινόμενη με KHSO₄ σχηματίζει την ακόρεστη αλδεΰδη ακρολεΐνη.

Η γλυκερίνη παρέχει εστέρες, τα λεγόμενα γλυκερίδια, εκ των οποίων σημαντικότερα είναι τα λιπίδια που σχηματίζονται με τα λιπαρά οξέα. Αναμιγνύεται εύκολα με το νερό και την αιθυλική αλκοόλη και διαλύεται με ακετόνη, πλην όμως είναι αδιάλυτη στον κοινό αιθέρα.

Παρασκευή

Βιομηχανικά η γλυκερίνη παρασκευάζεται ως ακατέργαστο υποπροϊόν υδρόλυσης λιπών και ελαίων κατά την παραγωγή λιπαρών οξέων ή σαπώνων. Η προκύπτουσα «ακατέργαστη γλυκερίνη» υποβάλλεται στη συνέχεια σε καθαρισμό και στη συνέχεια σε απόσταξη, ώστε να περιοριστεί η περιεκτικότητα σε νερό μέχρι ποσοστού 3%, προκειμένου έτσι να χρησιμοποιηθεί σε φαρμακευτικά ή βιομηχανικά προϊόντα.

Επειδή, όμως, με αυτή τη διεργασία δεν καλύπτονται όλες οι ανάγκες της αγοράς, για την παρασκευή γλυκερίνης χρησιμοποιείται επίσης, ως πρώτη ύλη, και το προπένιο από το οποίο, ως ενδιάμεσο προϊόν, παράγεται γλυκιδόλη.

Χρήσεις

Η γλυκερίνη παρουσιάζει ένα ευρύ φάσμα χρήσεων, μεταξύ των οποίων ως διαλύτης, μέσο διαβροχής, πλαστικοποιητής, θρεπτικό συστατικό σε ζυμοτεχνικές βιομηχανίες καθώς και ως πρώτη ύλη στην παραγωγή φαρμάκων, καλλυντικών, βερνικιών, σαπώνων και εκρηκτικών υλών (νιτρογλυκερίνη), στο ηλεκτρονικό τσιγάρο ως υγρό – βάση αναπλήρωσης φίλτρων, εντός της οποίας προστίθενται αρώματα και νικοτίνη. Σημαντική, επίσης, χρήση της γίνεται και ως υποκατάστατου της ζάχαρης σε διαβητικούς, ενώ χρησιμοποιείται με τη μορφή υποθέτου σαν καθαρτικό. Τέλος, χρησιμοποιείται ακόμη και στη θεατρική και κινηματογραφική σκηνοθεσία ως «τρικ» υποκαθιστώντας τα πραγματικά δάκρυα.