Gravity: Αναλογικός αισθητήρας αγωγιμότητας /Meter (K=10) 10~100ms/cm

Γιατί είναι σημαντική η αγωγιμότητα;

Παράγοντες που επηρεάζουν τον όγκο του νερού (όπως ισχυρή βροχή ή εξάτμιση) επηρεάζουν την αγωγιμότητα. Η απορροή ή η πλημμύρα σε εδάφη με υψηλή περιεκτικότητα σε άλατα ή μέταλλα μπορεί να προκαλέσει αύξηση της αγωγιμότητας παρά την αύξηση της ροής του νερού.
Η αγωγιμότητα, ιδίως η ειδική αγωγιμότητα, είναι μία από τις πιο χρήσιμες και κοινώς μετρημένες παραμέτρους ποιότητας του νερού. Τα περισσότερα υδάτινα σώματα διατηρούν μια αρκετά σταθερή αγωγιμότητα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βάση σύγκρισης με τις μελλοντικές μετρήσεις. Σημαντική αλλαγή, είτε οφείλεται σε φυσικές πλημμύρες, εξάτμιση ή τεχνητή ρύπανση μπορεί να είναι πολύ επιζήμια για την ποιότητα των υδάτων.

Θαλασσινό Νερό

Το θαλασσινό νερό δεν μπορεί να συγκρατήσει τόσο διαλυμένο οξυγόνο όσο το γλυκό νερό λόγω της υψηλής αλατότητάς του. Η αγωγιμότητα και η αλατότητα έχουν ισχυρή συσχέτιση.
Η αλατότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς επηρεάζει τη διαλυτότητα του διαλυμένου οξυγόνου. Όσο υψηλότερο είναι το επίπεδο αλατότητας, τόσο χαμηλότερη είναι η συγκέντρωση του διαλυμένου οξυγόνου. Το οξυγόνο είναι περίπου 20% λιγότερο διαλυτό στο θαλασσινό νερό από ό, τι στο γλυκό νερό στην ίδια θερμοκρασία.

Ανοχή υδρόβιων οργανισμών

Οι περισσότεροι υδρόβιοι οργανισμοί μπορούν να ανεχθούν μόνο ένα συγκεκριμένο εύρος αλατότητας. Η φυσιολογική προσαρμογή κάθε είδους καθορίζεται από την αλατότητα του περιβάλλοντος χώρου του. Τα περισσότερα είδη ψαριών είναι αποκλειστικά γλυκού νερού ή αποκλειστικά αλμυρού νερού. Ωστόσο, υπάρχουν μερικοί οργανισμοί που μπορούν να προσαρμοστούν σε μια σειρά από αλατότητες.
Ορισμένοι υδρόβιοι οργανισμοί μπορεί ακόμη και να είναι ευαίσθητοι στην ιοντική σύνθεση του νερού. Η εισροή συγκεκριμένου άλατος μπορεί να επηρεάσει αρνητικά ένα είδος, ανεξάρτητα από το εάν τα επίπεδα αλατότητας παραμένουν εντός ενός αποδεκτού εύρους.Οι ανοχές αλατότητας εξαρτώνται από τις οσμωτικές διεργασίες εντός ενός οργανισμού.

Οργανισμοί αλμυρού και γλυκού νερού

Τα ψάρια και άλλα υδρόβια ζώα που ζουν σε γλυκό νερό (χαμηλή αγωγιμότητα) είναι υπερωσμωτικά. Το υπεροσμωτικό καθορίζει την ικανότητα ενός κυττάρου να εξαλείφει το νερό και να συγκρατεί τα ιόντα. Έτσι, αυτοί οι οργανισμοί διατηρούν υψηλότερες εσωτερικές συγκεντρώσεις ιοντικών από το περιβάλλον νερό. Στην άλλη πλευρά του φάσματος, οι οργανισμοί αλμυρού νερού (υψηλής αγωγιμότητας) είναι υποσωματικοί και διατηρούν χαμηλότερη εσωτερική ιοντική συγκέντρωση από το θαλασσινό νερό. Η αλλαγή της αγωγιμότητας του περιβάλλοντος με αύξηση ή μείωση των επιπέδων αλάτων θα επηρεάσει αρνητικά τις μεταβολικές ικανότητες των οργανισμών.

Η αλλαγή αγωγιμότητας μπορεί να δείξει ρύπανση

Το λάδι ή οι υδρογονάνθρακες μπορούν να μειώσουν την αγωγιμότητα του νερού.
Μια ξαφνική αύξηση ή μείωση της αγωγιμότητας σε ένα σώμα νερού μπορεί να υποδηλώνει ρύπανση. Η γεωργική απορροή ή η διαρροή λυμάτων θα αυξήσει την αγωγιμότητα λόγω των πρόσθετων ιόντων χλωριδίου, φωσφορικών και νιτρικών. Η διαρροή ελαίου ή η προσθήκη άλλων οργανικών ενώσεων θα μειώσει την αγωγιμότητα καθώς αυτά τα στοιχεία δεν διασπώνται σε ιόντα. Και στις δύο περιπτώσεις, τα πρόσθετα διαλυμένα στερεά θα έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα του νερού.